4 augustus De Grand Canyon en Hurricane

4 augustus Grand Canyon en Hurricane.
Vanmorgen ging om 04:15 uur de wekker, omdat wij naar de zonsopgang wilden kijken.
Vannacht was ik verdwaald in het bos, dit gebeurden mij om 04:15 uur weer opnieuw, echt zo dom. Ik moest schuin een stukje bos oversteken om naar de toiletten te lopen. Heen ging goed, omdat ik dan op het licht af kon gaan, maar terug was er geen licht te zien. Het was echt zoooo donker. Gelukkig kwam Jorge mij vanochtend zoeken, waardoor ik onze tent weer kon vinden hihi BLOND hè? Inmiddels was het al 4:55 uur en om 5:00 uur zou de eerste shuttle bus vertrekken richting Powell Point, waar wij graag naar de zonsopgang wilden kijken. Helaas waren wij voor deze bus te laat, omdat ik de weg niet naar de tent kon vinden, maar ook omdat wij bij de verkeerde opstapplaats stonden voor de rode shuttlebus. Wij dachten dat alle bussen zouden vertrekken vanaf de visitor center, dit was helaas niet het geval. Snel reden wij naar het goede punt, wat helaas ook niet goed ging, omdat ik de kaart verkeerd had gelezen. De tweede keer reden wij goed. De zon zou om 5:40 opkomen, inmiddels was het al 5:45 en zagen wij de zon al langzaamaan opkomen. Bij het juiste punt om de shuttlebus te nemen, moesten wij de auto een eind weg parkeren. Hierdoor moesten wij een eind lopen richting de bus. Onderweg van de parkeerplaats naar de bus hoorden wij een raar geluid, alsof een paard zijn neus snoot, maar wij zagen niks. Toen we bijna bij de bus waren, vroeg Jorge waar zijn fototoestel was. Hij kon hem niet vinden in onze rugzak. Hij rende snel terug om te kijken in de auto. Tijdens het wachten vond ik mijn fototoestel in de rugzak. De zon kwam op, dus ik dacht ik maak even met mijn toestel een foto en ja hoor batterij van mijn fototoestel leeg. Op dat moment moest ik echt zoooo lachen, alles ging fout wat er maar fout kon gaan. Toen vond ik ineens Jorge zijn fototoestel in zijn rugzak. Na 5 minuten kwam Jorge terug met een rood verschrikt hoofd. Tijdens het terug rennen naar de auto toe, stonden er namelijk ineens 2 muildierherten voor zijn neus met een jonkie. Hij was zich dood geschrokken. De dag ervoor hadden wij gehoord dat deze heel agressief konden zijn. Nu stond hij oog in oog met drie van zulke dieren. Toen Jorge dat vertelde en ik van mijn toestel, kwamen wij echt niet meer bij van het lachen. Wat een ochtend! Helaas hebben wij de zonsopgang gemist. We hebben gelukkig wel nog hele mooie foto's kunnen maken. We hebben gelijk heel de shuttle rit tot het eindpunt Hermits rif afgemaakt. Vandaar uit hebben wij iedere keer de bus genomen om een aantal overlooks te bekijken. Rond 10:00 uur zaten wij gedoucht en ingepakt in de auto richting national park Zion. Deze weg liep dwars door het national park Grand Canyon heen, waardoor wij bij het eindpunt van het park aankwamen 'Desert Vieuw'. Hier staat de Desert Vieuw Watchtower waar wij meteen even een kijkje in hebben genomen. De toren is voltooid in 1932 en werd ontworpen door de Amerikaanse architect Mary Colter, een werknemer van de Fred Harvey Vennootschap. Het interieur bevat muurschilderingen van Fred Kabotie ( een indiaan).
De onderste verdieping van de toren bevat een winkel, terwijl de bovenste verdieping een observatie dek is waar bezoekers van het nationaal park de oostelijke delen van de Grand Canyon kunnen zien. Desert View Wachttoren werd op 28 mei 1987 een United States National Historic Landmark. Toen we klaar waren met onze bezichtiging, hebben wij onze reis voortgezet. Onze reis verliep voor een groot gedeelte door jhrt indianenreservaat Navajo. Hierdoor kwamen wij langs de weg verschillende indianen markten tegen. Natuurlijk zijn wij er bij 1 gestopt. Het was erg leuk om mee te malen. Na een reis van 9 uur te hebben afgelegd zijn wij gestopt in het plaatsje Hurricane. Dit plaatsje ligt een klein uurtje van het national park Zion vandaan. Hier hebben wij heerlijk een hotel genomen om even bij te komen. Het was namelijk een rommelige, indrukwekkende maar erg gezellige dag geweest. We hebben 's avonds nog even een pizza gehaald op de hoek en een wasje gedraaid in het hotel. Morgenochtend gaan wij op ons gemak richting Zion. We willen namelijk eerst nog ff winkelen voor een SD kaart, ze zijn bijna allemaal vol.